Wenn mörgens ganz froh mien Wecke geit,
un ik noch goar net wett, woar ik bün.
De Sün in Buten noch net schienen deit,
un de Koien stand, woar Felders dockech sünt.
In’t Bus prott keen een, jede schlöppt noch.
Is’t all weer Mondach, wat een Pech.
Refrain:
Dubdubidu dubidabadu, ik hebb keen Lüst.
Dibededabadu, dubidabadu,
ik hebb keen Lüst up disse Mist.
Studentenläben kann ok manchmal stuur ween,
doch een Plaseer is de ganze Fierderee.
Aber wenn de Tied kummt,
mutt ik allens offgeben.
Anners woarn de Profs untofree.
Nu hebb ik blotts noch twee Doch Tied,
los geit dat mit de erste Sied.
Refrain
Wenn ik denn endlich mol weer n bijet Tied hebb,
woar ik natürlich erstmal richtig krank.
Dat fuel Geschirr dat steit ne, man dat leevt all.
Mutt uprömen, inkopen un de ganze Schiet.
Bit Haarmaker woar ik blots scheef ankeeken –
„Se sünt woll all lange net mehr hier west?“
Refrain